اجرای سازه فضاکار در چهار روش انجام میشود. برای روش نصب سازه فضایی روی سطح زمین با توجه به شرایط جوی و نوع سازه مشخص میشود. در ادامه به بررسی چهار روش اجرای سازه فضاکار میپردازیم.
به طور کلی 4 شیوه اصلی مونتاژ و نصب سازه فضاکار وجود دارد:
مونتاژ سازه فضاکار روی تراز زمین و نصب کال سقف (بصورت کامل) با جرثقیل یا جک های ساکن در میان سازه فضایی (HEAVY LIFTING). سریعتر بودن و صرفه جویی در بافت و نصب سازه فضاکار از فواید این شیوه است.
پس از آن مونتاژ بلوکها بهم در ارتفاع و با کمک رسانی جرثقیل. این شیوه در مقایسه با شیوه پیشین سرعت کمتری دارد. و در برخی از فرم های معماری محدودیت های خاص مختص به خودش را دارد.
این شیوه از مونتاژ از اشکال بافت درجا حساب میشود. غالبا قسمتهای عنکبوتی کوچک از تعدادی اندک اجزای لوله ای (اکثرا3 تا 5 المان) همچنین یک گره (گوی) ساخته شده است. قسمت های عنکبوتی روی سطح زمین با هم مونتاژ میشوند. به موقعیت صحیح خود در ارتفاع(با چرخ و قرقره یا جرثقیل های تقریبا سبکی) انتقال پیدا میکند. بعد قطعه عنکبوتی در فاصله موردنظر از زمین به قسمت نصب شده از قبل شبکه سازه فضاکار (سقف اصلی) متصل میشود.
در طول محور اصلی مجموعه شمع هایی موقت نصب میشود. و بعد از تمام شدن عملیات مونتاژ به دلیل انتقال تمام و کمال بارها به تکیه گاه های اصلی شمع های موقتی کم کم حذف میشوند تا سقف تغییر شکل طبیعی خودش را بدست آورد.