منوی دسته بندی

اجرای سازه فضاکار

اجرای سازه فضاکار در چهار روش انجام می‌شود. برای روش نصب سازه فضایی روی سطح زمین با توجه به شرایط جوی و نوع سازه مشخص می‌شود. در ادامه به بررسی چهار روش اجرای سازه فضاکار می‌پردازیم.

به طور کلی 4 شیوه اصلی مونتاژ و نصب سازه فضاکار وجود دارد:

1- مونتاژ یکجای سازه فضاکار :

مونتاژ سازه فضاکار روی تراز زمین و نصب کال سقف (بصورت کامل) با جرثقیل یا جک‌ های ساکن در میان سازه فضایی (HEAVY LIFTING). سریعتر بودن و صرفه جویی در بافت و نصب سازه فضاکار از فواید این شیوه است.

2- مونتاژ قسمت‌‌های سازه بصورت بلوک‌های مشخص.

پس از آن مونتاژ بلوک‌ها بهم در ارتفاع و با کمک رسانی جرثقیل. این شیوه در مقایسه با شیوه پیشین سرعت کمتری دارد. و در برخی از فرم های معماری محدودیت های خاص مختص به خودش را دارد.

3- مونتاژ پنجه‌ای(عنکبوتی) :

این شیوه از مونتاژ از اشکال بافت درجا حساب می‌شود. غالبا قسمت‌های عنکبوتی کوچک از تعدادی اندک اجزای لوله ای (اکثرا3 تا 5 المان) همچنین یک گره (گوی) ساخته شده است. قسمت های عنکبوتی روی سطح زمین با هم مونتاژ میشوند. به موقعیت صحیح خود در ارتفاع(با چرخ و قرقره یا جرثقیل های تقریبا سبکی) انتقال پیدا می‌کند. بعد قطعه عنکبوتی در فاصله موردنظر از زمین به قسمت نصب شده از قبل شبکه سازه فضاکار (سقف اصلی) متصل می‌شود.

4- در زمان عملیات مونتاژ به دلیل کم کردن تغییر شکل سازه فضایی کامل نشده

در طول محور اصلی مجموعه شمع هایی موقت نصب می‌شود. و بعد از تمام شدن عملیات مونتاژ به دلیل انتقال تمام و کمال بارها به تکیه گاه های اصلی شمع های موقتی کم کم حذف می‌شوند تا سقف تغییر شکل طبیعی خودش را بدست آورد.